• جراحی ابدومینوپلاستی : بریدن و برداشتن چربی های بزرگ شکم

ابدومینوپلاستی یک روش عمل جراحی زیبایی است که برای حذف چربی اضافی ناحیه شکم به منظور سفت کردن عضلات و فاسیای دیواره شکم استفاده می‌شود. این نوع عمل جراحی معمولاً در بیماران مبتلا به بافت شل یا تضعیف آن پس از بارداری یا به دنبال کاهش وزن عمده استفاده می‌شود. وراثت و ژنتیک نیز می‌تواند در داشتن شکم آویزان نقش داشته باشد. ابدومینوپلاستی در محدوده‌های متفاوت انجام شده و اغلب به چند دسته تقسیم می شوند. بسته به وسعت عمل جراحی، یک جراحی شکم کامل می‌تواند از ۱ الی ۵ ساعت طول بکشد. جراحی‌های شکم جزئی بین ۱ الی ۲ ساعت زمان می‌برد. پس از این جراحی باید برای ساخت ناف یک سوراخ جدید توسط جراح ایجاد شود.
هزینه مربوط به جراحی ابدومینوپلاستی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و حتی در درون مناطق یک کشور هم می تواند متغیر باشد. همانطور که هزینه بسیاری از اعمال جراحی زیبایی، بستگی به عوامل مختلف مانند سن بیماران، وزن و وضعیت سلامت فرد بستگی دارد، این جراحی نیز علاوه بر این عوامل به هزینه‌های دیگر بعد از عمل نیز وابسته است. مراقبت قبل و پس از عمل، هزینه‌های تجهیزات، دستمزد جراح، بی‌هوشی و داروهای مصرفی از جمله این هزینه‌هاست.

چه کسانی می توانند جراحی شکم ابدومینوپلاستی را انجام دهند ؟

همیشه همه‌ی افراد چاق ناحیه‌ی شکم مناسب جراحی شکم ابدومینوپلاستی نیستند. این جراحی معمولاً به افراد دارای چربی اضافی در ناحیه شکم همراه با پوست آویزان پیشنهاد می‌شود که البته باید این شرایط را نیز داشته باشند شامل:

• ازنظر جسمی در سلامت کامل باشند وبه بیماری های افزایش دهنده خطر جراحی مانند امراض قلبی ،دیابت یا آسم نباشند .

• دارای وزن ثابت باشند

• قصد بارداری درآینده را نداشته باشند

• دارای انتظارات واقع بینانه از نتایج جراحی باشند

• سابقه ی بارداری وزایمان متعدد داشته باشند

• به دلیل افزایش سن خاصیت ارتجاعی پوست خودرا از دست داده باشند

• ازبزرگی بیش از حد شکم خود شرمسار بوده وتحت فشار روحی باشند

• سیگاری نباشند

آمادگی قبل از جراحی شکم ابدومینوپلاستی

قبل از اقدام به هر جراحی‌ای به خصوص جراحی زیبایی باید با یک جراح معتبر و با سابقه مشورت نموده و از او مشاوره‌های لازم را گرفت. بدون آگاهی و درک عوارض و خطرات احتمالی نباید تصمیم گرفته شود. جراحی شکم ابدومینوپلاستی یک جراحی شخصی است که هیج کس جزء خود فرد نمی‌تواند تصمیم نهایی را بگیرد و ریسک انجام آن را بپذیرد. این انتخاب کاملاً شخصی با کمک جراح و حمایت اطرافیان می‌توانند راحت‌تر انجام شود. در اولین ویزیت جراح ابتدا سؤالاتی را مطرح می‌کند تا علاوه بر بررسی سلامت جسمی فرد روحیات او و اهدافش از انجام این عمل را ارزیابی کند.

سپس با انجام معاینات و آزمایش‌های لازم سلامت فرد را بررسی می‌کند. با گرفتن عکس‌هایی از شکم فرد پروند بیمار را کامل می‌کند. از او می‌خواهد تا از مصرف داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین خودداری کند و استعمال سیگار و نیکوتین را ترک کند. ممکن است داروهای مصرفی فعلی فرد را محدود یا جایگزین کند.

نحوه‌ی جراحی ابدومینوپلاستی

 

پس از انجام اقدامات لازم برای بی‌هوشی و آماده کردن او برای این جراحی گسترده با وصل کردن دستگاه‌های کنترل ضربان قلب، نبض و دستگاه کمک‌کننده تنفس فرد در حالت بی‌هوشی جراحی را آغاز می‌کنند. ابتدا یک برش وسیع از مفصل ران به سمت لگن درست بالای ناحیه زهار ایجاد می‌شود. سپس برش دیگری در ناف و اطراف آن به منظور برداشت پوست و چربی اضافی بالای ناحیه شکم داده می‌شود. کشش پوست دیواره شکم و بخیه و ترمیم عضلات تضعیف شده به کوچک کردن شکم کمک می‌کند. لیپوساکشن اغلب در اصلاح و خارج‌سازی چربی اضافی شکم استفاده می‌شود. پس از اتمام جراحی محل آن را پانسمان نموده و یک درن برای خارج شدن هر گونه مایع اضافی از شکم تعبیه می‌شود. ابدومینوپلاستی کامل شامل ساکشن لیپکتومی پوستی شکم و باسن است. در جراحی شکم ابدومینوپلاستی جزئی یک برش کوچک‌تر ایجاد و پوست و چربی قسمت تحتانی شکم به صورت محدودتر از فاسیا عضلانی جدا می‌شود. پوست پایین شکم کشیده و پوست اضافی برداشته می‌شود. گاهی اوقات یک بخشی از دیوار ماهیچه شکم تنگ‌تر می‌شود. ناحیه‌ی باقی مانده کاملاً بخیه می‌شود. حدود ۱۰۰ سانتی‌متر مربع از پوست در طول یک جراحی ابدومینوپلاستی ترکیبی با لیپوساکشن برداشته می‌شود. در یک روش پیشرفته‌تر که کمی بیش از چهار و نیم ساعت طول می‌کشد. در یک خط عمودی و افقی چربی اضافه برداشته می‌شود. در نتیجه با این روش شکم به طور چشمگیر و به طور قابل توجهی تخت خواهد شد.

در یک روش دیگر به نام مینی ابدومینوپلاستی با یک برش کوچک در اطراف ناف پوست و چربی اضافه را برداشته و ناف به صورت موقت جدا شده و حدود یک تا دو سانتی‌متر بالاتر جاگذاری می‌شود. عضلات سفت شده و از جناغ تا ناحیه زهار ترمیم می‌شوند. لیپوساکشن نیز ممکن است برای دستیابی به نتایج مطلوب انجام شود.

مراقبت بعد از عمل جراحی شکم ابدومینوپلاستی

معمولاً یک تا چهار هفته زمان می‌برد تا بیماران بتوانند به بهبودی نسبی دست یابند. در این مدت فرد به رعایت اقدامات خاصی توصیه می‌شود که اجرای دقیق آن‌ها به بهبودی سریع‌تر و کسب نتیجه بهتر از جراحی کمک خواهد کرد. این اقدامات بعد از عمل جراحی شکم ابدومینوپلاستی شامل:

–          به دلیل وجود درد در سه روز ابتدایی پس از عمل می‌توان با نظر جراح از مسکن و ضددرد استفاده کرد؛

–          استراحت مطلق و خوابیدن مداوم پس از عمل به دلیل خطر لخته شدن خون در پاها ممنوع است و فرد باید فعالیت روزمره خود را داشته باشد.

–          مصرف آناناس تازه یا کمپوت آن می‌تواند روند بهبودی زخم را تسریع کند.

–          مصرف میوه، ماهی و میگو در این دوران بسیار مفید است .

–          بروز ترشحات خون‌آبه‌ای از محل زخم نرمال بوده ولی خونریزی فعال نیاز به پیگیری فوری به خصوص در دو هفته ابتدایی پس از عمل دارد .

–          باید از بلند کردن اجسام سنگین در طول دوره بهبودی اجتناب شود.

–          کبودی و ناراحتی پس از عمل طبیعی است که با پوشیدن لباس مخصوص و شکم‌بند کشسان برای یک ماه می‌توان میزان کبودی و تورم ناحیه را کنترل و ترمیم بافت شکم را حمایت کند. همچنین در شکل‌گیری جدید پوست ناحیه تحت درمان مؤثر است .

–          باید از مصرف تمام اشکال نیکوتین از یک ماه یا بیشتر قبل از عمل جراحی و همچنین در طول دوره بهبودی خودداری شود.

–          مصرف نمک باید حداقل تا دو هفته پس از عمل جراحی محدود شود.

–          ویزیت پیگیری روز سوم و هفته اول پس از عمل برای بررسی ناحیه برش و زخم ضروری است. معمولاً درن در روز سوم خارج می‌شود.

–          ناحیه‌ی برش زخم قرمز و برجسته است که با مراقبت‌های مناسب فقط یک خط نقره‌ای نازک از آن برجا می‌ماند. بهبودی کامل زخم ۳ الی ۶ ماه حتی یک سال زمان می‌برد. معمولاً در روزهای ابتدایی پس از عمل ابدومینوپلاستی زخم ظاهر خوبی دارد اما با گذشت زمان برجسته‌تر و قرمز تیره و حتی ارغوانی رنگ خواهد شد. سپس با گذشت ماه‌ها شروع به کم‌رنگ شدن می‌کند. ولی جای زخم ناشی از عمل برای همیشه در زیر شکم باقی خواهد ماند.

خطرات و عوارض عمل جراحی شکم ابدومینوپلاستی

خطرات و عوارض ناشی از جراحی زیبایی شکم  می‌تواند جدی یا حتی تهدید‌کننده زندگی فرد باشد. هنگام تصمیم گیری برای انجام این جراحی حتماً باید خطرات و عوارض بالقوه آن را در نظر گرفت و با توجه به آن تصمیم گرفت. از این رو باید تمام خطرات احتمالی به بیماران اطلاع داده شود. بسیاری از عوارض و خطرات با رعایت اصولی دستورالعمل پس از جراحی قابل پیشگیری است. با این حال در موارد نادر عوارض شدید رخ می‌دهد و این عوارض شامل لخته شدن خون، ترومبوز قلبی و عوارض ریوی یا عفونت است. عفونت معمولاً با آنتی بیوتیک و زهکشی درمان می‌شود. برای جلوگیری از ایجاد لخته خون در پاها به بیماران توصیه می‌شود تا در اسرع وقت پس از عمل جراحی راه رفته و حرکت کنند. آمبولی ریوی، حمله قلبی یا سکته از عوارض بسیار نادری است که ممکن است پس از هر نوع عمل جراحی به علت عدم تحرک به ایجاد لخته خون و انتقال آن به قلب، ریه و یا مغز منجر شود. بنابراین افرادی که جراحی گسترده ابدومینوپلاستی داشته‌اند، در معرض خطر جدی آمبولی ریوی هستند که در صورت رخداد معمولاً در عرض سه هفته پس از عمل جراحی و اغلب ۷۲ ساعت اول اتفاق می‌افتد .

بروز عوارض می‌تواند فرآیند درمان را به تأخیر بیاندازد. در موارد نادر هم عمل جراحی دیگری برای رفع یک عارضه بالقوه مورد نیاز است. نکروز پوستی یکی از این عوارض است که نیاز به جراحی دیگر برای پیوند یک پوست جدید به جای پوست مرده دارد. اگر چه نکروز بسیار نادر است، احتمال بروز آن در افراد سیگاری افزایش می‌یابد. قطع مصرف نیکوتین و سیگار کشیدن چند هفته قبل و چند هفته پس از جراحی می‌تواند احتمال بروز این عارضه را بسیار محدود کند.

یکی دیگر از مشکلات شایع پس از جراحی ابدومینوپلاستی، تجمع مایع در زیر پوست است که نیاز به تخلیه دارند. جراح می تواند مایع را با یک سوزن آسپیره کند.

زخم ناشی از ابدومینوپلاستی بسته به مقدار پوست حذف شده ظاهر غیر خوشایندی دارند که البته تکنیک‌های مورد استفاده برای عمل جراحی، مهارت جراح، و توانایی بدن برای بازیابی می‌تواند در ظاهر آن تأثیر گذارد.

این عمل جراحی ممکن است عوارض احتمالی دیگری داشته باشد که پزشک شما بسته به شرایت بعد از عمل جراحی یادآوری میکند .

۲    عمل جراحی Face Lift : (کشیدن صورت _ دوطرفه وکامل )

ازبین رفتن نمای جوانی صورت به عوامل مختلف از جمله وراثت ، جازبه ی زمین ، عوامل محیط واسترس بستگی دارد .تغیرات ایجاد شده با بالا رفتن سن در پوست ، بافت نرم واسکلت استخوانی اتفاق می افتد . تغییرات پوستی شامل افزایش شل شدگی پوست ، کاهش قابلیت ارتجاعی وآسیب های مربوط به تاثیر آفتاب میباشد . درسطح بافت نرم اتروفی( تخلیل ) چربی صورت رخ می دهد که منجر به ایجاد چاله هایی به ویژه در نواحی شقیقه ها ، زیر گوشه های لب ، اطراف چانه وگونه می شوند . به علاوه اسکلت استخوانی صورت به مرور زمان تحلیل میرود که در این روند پیر شدن استخوانی در نواحی ماگزیلا (فک بالا) و ویری اربیتال (کاسه استخوانی چشم )سریعتر میباشند .

انواع لیفت صورت :

روش های جوانسازی صورت به دو گروه لیفت صورت با جراحی و لیفت صورت بدون جراحی تقسیم بندی میشوند . روشهای لیفتینگ صورت بدون جراحی شامل تزریق چربی ، تزریق بوتاکس ، تزریق ژل ، لایه برداری صورت با لیزر ، لیفت بادستگاه ، لیفت صورت با RF ، لیفت صورت با نخ و هایفوتراپی میباشند که کلیه ی این روشها به صورت سرپایی و بدون بیهوشی قابل انجام هستند .

روشهای غیر جراحی ذکرشده نتایج قابل مقایسه با جراحی لیفت صورت ندارند ولی اگر درزمان مناسب استفاده شوند باعث به تاخیر انداختن زمان نیاز به صورت به جراحی لیفت صورت میشوند .

افراد مناسب برای لیفت صورت :

چنانچه تمایل دارید تا نشانه های پیری نمودیافته درصورت را بهبود ببخشید ، می توانید لیفت صورت بدون جراحی را مد نظر قرار دهید . بیماران غالبا خواهان کشیدن پوست گردن وصورت برای از بین بردن چین و چروک صورت و زیر چشم ، خط خنده ، افتادگی ناحیه ی میانی صورت ، شل شدن پوست وچربی زیر چانه وفک ویا غبغب هستند . وضعیت سلامت افراد متقاضی لیفت صورت نیز باید مساعد باشد .

کاندیدای مناسب فردی است که دخانیات مصرف نمیکند و انتظاری واقع بینانه از نتایج عمل دارد .

۳    رینوپلاستی (Rinoplasty): جراحی زیبایی بینی

 

رینو پلاستی یک عمل جراحی زیبایی بینی است و معمولا توسط یک جراح گوش وحلق و بینی ، جراح فک و صورت و یا جراح پلاستیک انجام می شود .

در رینو پلاستی ایراد های مختلف بینی را می توان برطرف کرد ، برای مثال :

۱ بزرگ بودن اندازه ی بینی

۲        قوزدار بودن بینی

۳        افتادگی نوک بینی یا کم بودن زاویه ی بینی ولب 

۴        پهن بودن بینی

۵        بزگ بودن سوراخ های بینی

۶        جعبه ای شکل بودن نوک بینی

۷        زیاد بودن فاصله نوک بینی تاصورت

۸        در رفتگی تیغه بینی وغیر قرینه بودن بینی

۹        دوشاخه بودن نوک بینی

۱۰    دماغ زین اسبی متعاقب ضربه های قبلی ویا عمل جراحی انحراف تیغه ی بنی

۱۱    دفورمیتی (بدشکلی )های بعد از عمل

 

تفاوت رینوپلاستی سنتی با رینوپلاستی مدرن :

در رینو پلاستی سنتی فقط کوچک شدن و ظاهر بینی مد نظر بود و به همین علت  بینی از لحاظ کاربردی دچار مشکل می شد . در این نو ع جراحی ، قسمت زیادی از غضروف ها برداشته و استخوان ها به شدت خورد می شدند اما امروزه با پیشرفت علم پزشکی ،اعتقاد بر این است که غضروف ها را می توان با بخیه زدن و شکل دادن ، هم از لحاظ ظاهر و هم از لحاظ عملکردی بهبود داد .

رینوپلاستی باز یا بسته :

در روش جراحی زیبایی بینی بسته ، جراح بدون ایجاد برش در بیرون بینی ، تغییراتی در درون بینی ایجاد می کند و این عمل بیشتر برای ایراد های جزئی کاربرد دارد اما در روش باز جراح در پوست بینی برش هایی ایجاد می کند بدین ترتیب حفره های بینی به دو قسمت تقسیم می شوند و بعد از آن پوست بینی به سمت بالا کشیده می شود تا دسترسی بیشتری به داخل بینی پیدا شود .

اما برای تشخیص اینکه کدام یک از انواع جراحی زیبایی بینی بهتر است باید گفت که آنچه حائز اهمیت است نتیجه نهایی جراحی است و فرآیند عمل جراحی خواه عمل جراحی باز و خواه عمل جراحی بسته تفاوت چندانی نخواهد داشت .

 

 

• جراحی لیپوساکشن یا لایپولایز :

 

امروزه روش های زیادی جهت کاهش حجم چربی های موضعی مثل لیزر لیپولیز مزوتراپی ، کاویتیشن ، کرایولیپولیز ، FR و … وجود دارد که با این روشها وطی جلسات گوناگون فرد میتواند به صورت محدودی تغییر سایز بدهد . ولی به نظر میرسد که هنوز لیپوساکشن موثرترین مورد تنها یا در ترکیب با شیوه های دیگر برای رفع چاقی موضعی باشد .

تقریبا دو دهه است که جراحی لیپوساکشن بعنوان روشی جهت رفع چربی های موضعی به کار می رود. هر سال دهها هزار مورد از جراحی لیپوساکشن در سراسر جهان انجام می شود. روش های انجام آن و وسایل و دستگاههای بکار گرفته در عمل لیپوساکشن در طی سالها پیشرفت زیادی نموده است و به نظر می رسد که لیزر لیپولیز آخرین پیشرفت در حال حاضر باشد. ولی مدام یک اصل اساسی در خصوص لیپوساکشن موجود است که مورد قبول تمامی جراحان است که لیپو ساکشن روشی جهت کاهش وزن نمیباشد.

لیپوساکشن با استفاده از مکش چربی ها را از بدن بیرون می سازد. در موقع لیپوساکشن لوله های نازک و کوچک با سر پهن( کانولا) از طریق برش های کوچک وارد بدن میشود و پزشک لوله را زیر پوست حرکت میدهد تا به منطقه ای برسد که چربی در آن جا جمع شده است بعد از طریق این لوله چربی از بدن بیرون می شود.

چه کسانی می توانند لیپوساکشن انجام بدهند ؟

باید توقعات شما از لیپوساکشن حقیقی باشد نه رویایی. باید بدانید که لیپوساکشن ظاهر شما را بهبود بخشیده واعتماد به نفس شما را افزایش می دهد، ولی ضرورتا بدان معنی نیست که کاملاً با ایده‌ال شما تطبیق نماید.

بهترین نامزد برای لیپوساکشن اشخاص با وزن تقریبا طبیعی با پوستی سالم و قابل انعطاف هستند که دچار مناطقی از چربی اضافی باشند. سن فاکتور مهمی نیست ولی اصولا هر چه سن بالاتر باشد، انعطاف پذیری پوست کم تر می شود.

مهم ترین اهداف جراحی لیپوساکشن :

مهم ترین هدف لیپوساکشن شکلدهی یک یا چند منطقه از بدن است نه کاهش وزن. لیپوساکشن معمولاً روی مناطقی انجام میشود که به رژیم و ورزش جواب نمی دهد. این مناطق اکثر در بیرون ران ها و باسن در زنان، و کمر و پشت در مردان است. در عمل لیپوساکشن مناطقی که بصورت رایج تحت عمل قرار می گیرد حاوی صورت، گردن، کمر، پشت، باسن، پاها، بالای بازو است.

لیپوساکشن گاهی همراه با دیگر جراحی های زیبایی مثل برداشتن شکم( ابدومینوپلاستی) ، کوچک کردن سینه، یا با کشیدن صورت همراه میشود .

لیپوساکشن همچنین جهت درمان بیماری هایی خاص مورد استفاده قرار می گیرد:

۱ تومور خوش خیم چربی (لیپوماس )

۲ بزرگی غیر طبیعی سینه در مردان (جنیکوماستیا یا سودوجنیکوماستیا )

۳مشکل درسوخت و ساز چربی در بدن (لیپواستروفی )

۴عرق کردن بی اندازه در زیر بغل (تعریق زیر بدن )

• عمل جراحی بلفاروپلاستی Belpharo plasty :  ( زدودن چربی های اطراف پلک ها )

از نظر زیباشناسی چشم ها مهمترین جزو صورت هستند، چشم ها نشان دهنده سن فرد و منعکس کننده حالات هیجانی و خلقی وی هستند. متاسفانه چشم ها و پلک ها زودتر از سایر اجزای بدن، علائم پیری را نشان می دهند. به دلیل همین حساسیت، هر روز افراد بسیاری با استفاده از جراحی زیبایی پلک چشم، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و از زندگی خود لذت بیشتری می برند .

انتشار این جملات بویژه در فضای مجازی از جمله صدها روشی است که برای ترغیب افراد به انجام اعمال جراحی زیبایی روی چشم گفته و شنیده می شود. جملاتی تاثیرگذار که بسیاری از مشتاقان زیباتر شدن آنهم به روش انجام جراحی داوطلبانه و بدون ضرورت پزشکی که هدف آن، احساس رضایت فرد متقاضی از ظاهر خود است را به اتاق های عمل گرانقیمت می کشاند.

بلفاروپلاستی یکی از اعمال جراحی زیبایی است که برای برداشتن پف پلک ها، اصلاح افتادگی پلک و برداشتن پوست اضافی آنها طراحی شده است و با توجه به تبلیغاتی که توسط افراد، برخی پزشکان و کلینیک های زیبایی در خصوص آن صورت می گیرد، افزایش اطلاعات افراد درباره این عمل جراحی نه تنها خالی از لطف نیست که ضروری به نظر می رسد .

چه کسانی میتوانند بلفاروپلاستی انجام دهند ؟

جراحی پلک چشم برای افرادی مناسب است که به دنبال درمان های ضد پیری و جوان سازی هستند. افتادگی پوست اطراف چشم ها یک مورد طبیعی ناشی از افزایش سن است، اما در صورتی که این اثرات برای فرد آزار دهنده باشند، فرد می تواند این نوع جراحی را مد نظر قرار دهد.

افراد ممکن است بلفاروپلاستی را برای درمان بر آمدگی زیر چشم ها یا افتادگی ابروها انجام دهند. در برخی افراد، این عمل کاربردی فراتر از زیبایی دارد. کسانی که در اثر افتادگی پوست دیدشان دچار اختلال شده است، این درمان برای آن ها مناسب می باشد. این افراد ممکن است هنگام نگاه کردن به بالا از اختلال در دیدشان توسط پوست آویزان شکایت داشته باشند.

عدم مصرف سیگار و مبتلا نبودن به هر گونه بیماری مزمنی که بتواند دوره بهبودی فرد را تحت تاثیر قرار دهد می تواند خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد.

فرایند درمان :

بلفاروپلاستی به صورت سرپایی و بدون بستری انجام می شود و به این معنی می باشد که فرد می تواند به مدت کوتاهی پس از عمل به خانه خود بازگردد. در این عمل، تنها برای برخی افراد از بیهوشی عمومی استفاده می شود.

معمولا، جراح یک ماده بی حس کننده به پلک بیمار تزریق می کند. در این درمان ابتدا پلک های بالا درمان می شوند. جراح برشی کوچک جهت برداشتن پوست، عضله یا چربی اضافی ایجاد می کند. ممکن است قبل از اینکه جراح زخم را ببندد، برخی از این بافت ها به نواحی دیگری در اطراف چشم انتقال داده شوند.

بلفاروپلاستی پلک پایینی معمولا شامل برداشتن چربی مرتبط با کیسه های زیر چشم می باشد. گاهی اوقات، مقدار کمی از پوست نیز می تواند برداشته شود. این برش می تواند هم در درون پلک و هم در بیرون و زیر پلک های پایینی ایجاد شود. در برخی افراد، ممکن است پلک پایینی خود سفت بوده و یا توسط یک زائده استخوانی محافظت شود.

در صورتی که جراحی پلک، جهت رفع اختلالات بینایی نباشد، بیمه هزینه آن را پوشش نمی دهد. فرد باید قبل از انجام عمل در ارتباط با تمامی هزینه ها با پزشک خود صحبت کند .

مراقبت های بعد از عمل بلفاروپلاستی :

مدت بهبودی بلفاروپلاستی در مقایسه با دیگر انواع جراحی ها نسبتا کوتاه است. فرد بلافاصله پس از عمل به اتاق احیا یا ریکاوری برده می شود. او از نظر ابتلا به هر گونه عوارض جانبی پایش شده و در صورت نداشتن ابتلا به هرگونه عارضه ای در همان روز به خانه فرستاده می شود.

ضروری است که فرد پس از جراحی به مدت چند روز استراحت کند. ممکن است او مقداری درد و تورم را تجربه کند و پزشک می تواند جهت رفع این علائم مصرف ایبوپروفن را توصیه کند. رفع شدن علائم می توانند یک یا دو هفته به طول انجامد.

جراح می تواند استفاده از بسته یخ را برای چند روز آینده توصیه کند. تاری در دید و حساسیت به نور عوارض جانبی کوتاه مدت و احتمالی این درمان هستند. در صورتی که علائم بیشتر از یک یا دو روز دوام داشته باشند باید با پزشک تماس گرفته شود.

تا دو هفته پس از جراحی، نباید از لنز تماسی استفاده شود. فرد باید از روشی جایگزین برای لنز های تماسی مانند استفاده از عینک طبی اطمینان حاصل کند.

لازم نیست که فرد در تمام مدت ریکاوری چشمان خود را بسته نگه دارد اما باید هنگام رفتن به خانه چشم های خود را به وسیله گاز محافظت کند. همچنین، فرد باید به آرامی آن ناحیه را شسته و تمیز نگه دارد. چند روز بعد از عمل، فرد جهت معاینه شدن و در صورت نیاز کشیدن بخیه ها با جراح ملاقات خواهد کرد.

• عمل جراحی لیفت سینه (Mastopexy) : لیفت سینه یا ماستوپکسی روشی برای برطرف کردن عیوب پستان ها می باشد. بعضی از زنان به دلایل زایمان و شیردهی، دچار سینه های افتاده یا نامتقارن شده و دوست دارند با استفاده از روشی این عیوب را بر طرف کرده و دوباره سینه هایی زیبا داشته باشند.

لیفت سینه یا ماستوپکسی، روشی است که در آن پوست و نوک سینه را به منظور داشتن سینه‌ای جوان‌تر، بالا می‌کشند. بارداری، تغییرات وزن، پیری و ژنتیک باعث می‌شوند که پوست و بافت سینه، حالت الاستیک (سفتی همراه با انعطاف) خود را از دست بدهد. متخصصان انواع روش‌های لیفت سینه را انجام می‌دهند و آنچه که مورد نظر و سلیقه شما باشد را برایتان رقم می‌زنند. این عمل ممکن است با ایمپلنت یا بدون ایمپلنت (قرار دادن یک بالشتک در زیر بافت سینه) انجام شود. استفاده یا عدم استفاده از ایمپلنت به ویژگی‌های فردی و خواسته بیمار بستگی دارد. در صورت مشورت با پزشک، او می‌تواند تمام گزینه‌ها را به شما ارائه دهد تا بهترین تصمیم را بگیرید.

چه کسانی میتوانند جراحی لیفت سینه رو انجام دهند ؟

برای این‌که بفهمید آیا به این جراحی نیاز دارید یا نه، روشی را به شما پیشنهاد می‌کنیم. در صورتی‌که این روش جواب نداد، می‌توانید این عمل را انجام دهید. روش پیشنهادی به این صورت است که یک مداد را بین پستان و پوست خود قرار دهید. اگر در جای خود ایستاد و نیفتاد، بهتر است عمل لیفت سینه را انجام دهید، ولی اگر مداد افتاد، سینه‌های شما حالت طبیعی خود را داشته و به لیفت نیازی ندارد، مگر اینکه بخواهید ایمپلنت کرده یا سایز سینه خود را تغییر دهید.

عوارض جراحی لیفت سینه :

عوارض ناشی از لیفت سینه، نسبتا نادر است. سه مورد اصلی از این عوارض عبارتند از: خونریزی، عفونت و زخم. جراح به منظور کاهش خطر ابتلا به عوارض احتمالی، دستور العمل‌هایی را به شما می‌دهد، این دستورات مطمئنا شامل ترک سیگار می‌شود. دارو‌های تجویز شده را مصرف کنید، با این حال ممکن است خونریزی بیشتری داشته باشید در این صورت از آنتی بیوتیک‌ها استفاده کنید. برای دوره ترمیم و بهبود خود، برنامه ریزی کنید. برای مثال، حداقل باید ۴ تا ۶ هفته پس از عمل لیفت سینه، از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید و اگر فرزند شیرخوار دارید، حتما به کمک دیگران احتیاج پیدا خواهید کرد .

• گونه گذاری (پروتز گونه ، تزریق ژل ، تزریق چربی ):

کاشت گونه روشی موثر در افزایش فرم، برجستگی و متوازن کردن صورت یک فرد است که به روش های گوناگون انجام می شود. استفاده از مواد مصنوعی مانند آلودرم، سیلیکون یا Gore-tex تقویت گونه همچنین با تزریق چربی نیز انجام می شود که نگاه خسته و چشمان گود رفته را تا حدی اصلاح می کند.

گونه گذاری با تزریق چربی

بهترین روش پر کردن گونه ها استفاده از چربی بدن خود فرد است، در این روش برای پرکردن گونه، با دستگاه ساکشن مختصری از بافت چربی ناحیه اطراف نشیمنگاه بیمار چربی را برمی دارند .

برداشتن چربی در یک مرحله انجام می شود، بافت برداشت شده در سرما نگهداری شده و به مدت یک سال قابل استفاده است که در طی ۳ تا ۴ جلسه در طی یک سال قابل انجام است ولی اغلب با یک نوبت تزریق ۱۰ تا ۳۰ و گاه تا ۴۰ درصد، نتیجه مطلوب حاصل می شود در صورت صلاحدید پزشک مرحله بعدی تزریق با رعایت فاصله زمانی مناسب انجام می شود .

استفاده از این روش عارضه ای نداشته و ماندگاری بیشتری دارد.تزریق چربی روشی کم هزینه تر و با ماندگاری طولانی تر است .

گونه گذاری با تزریق ژل

یکی دیگر از روش های گونه گذاری تزریق ژل است . تزریق ژل جهت پرکردن گونه ها روشی با عوارض زیاد همراه است زیرا بدن نسبت به ورود هر بافت خارجی واکنش نشان می دهد، تزریق ژل می تواند سبب عفونت، افتادگی صورت و بروز واکنش شود .

بهترین نوع ژل دارای پایه اسیدهیالورونیک است ولی ژل با پایه اسید هیالورونیک هزینه بالایی دارد و مدت ماندگاری آن ۸ ماه تا ۲ سال است. افرادی به تزریق ژل تمایل دارند باید این ژل ها دارای تاییدیه وزارت بهداشت باشد .

 

 

گونه گذاری به وسیله پروتز

پروتز گونه نوع دیگری از روش گونه گذاری است که در آن پروتز را که اغلب از جنس سیلیکونی است با شکاف های کوچک در دهان یا زیر پلک در ناحیه گونه قرار داده می شود و از بخیه برای بستن شکاف ایجاد شده استفاده می شود و پس از حدود ۱۰ روز این بخیه ها کشیده می شوند یا در طول یک دوره زمانی بخیه های داخل دهان جذب می گردند.

اگر گونه گذاری به وسیله پروتز با سایر روش های جراحی پلاستیک  مثل لیفت صورت، لیفت ابرو، رینوپلاستی، یا لیفت پلک انجام شود، پروتزها به گونه را از طریق شکاف های ایجاد شده در ناحیه صورت برای انجام این عمل های جراحی وارد می کنند.

پروتزگذاری بیشتر توسط جراحان پلاستیک انجام می شود و روشی دائمی برای گونه گذاری است . پروتزهای گونه ماندگاری زیادی دارند. نکته مهم در زمینه گونه گذاری این است که این کار باید توسط پزشک متخصص و ماهر انجام شود و استفاده از پروتزهای غیراستاندارد سبب ایجاد عوارضی برگشت ناپذیر خواهد شد.

پروتزهای سیلیکونی را می توان بعدها جدا کرد اما پروتزهای دیگر با بافت طبیعی استخوان ترکیب می شوند و ساختار گونه را می سازند . این جراحی بهتر است تحت بیهوشی کامل انجام شود. مدت زمان آن نیز حدود یک ساعت است. میزان درد بعد از عمل با توجه به پیشرفت سیستم های بیهوشی و پمپ های درد بسیار خفیف است.

دوران نقاهت این جراحی یک هفته طول است . در این مدت، شست وشو و بهداشت دهان بسیار مهم است و باید روزی چهار بار بخیه ها را با دهان شویه  یا آب نمک شست وشو داد. مسواک زدن هم از اولین روز بعد از جراحی مجاز است. درواقع مسواک با محل بخیه ها اصلا تماسی ندارد، همچنین بیمار باید برای یک هفته آنتی بیوتیک مصرف کند   .

عوارض پروتز گونه و تزریق ژل و چربی

در کمتر از یک درصد در عمل گونه گذاری هماتوم (تجمع خون) در ناحیه ی عمل، عفونت و پس زدن پروتز اتفاق می افتد.

در برخی موارد اعصاب حسی ناحیه ی لب بالا و پایین آسیب می ببیند که حس این نواحی را تحت تأثیر قرار می دهد و در بسیاری از موارد کم حسی یا بی حسی به مرور از بین خواهد رفت.

گاهی در این عمل نامتقارن بودن پروتزها اتفاق می افتد که نیاز به اصلاح با جراحی مجدد دارد.

تورم صورت یکی دیگر از عوارض این عمل هاست.

اگر بدن نسبت به پروتزها واکنش نشان دهد یا جراحی استریل نباشد و پروتز قبل از جای گذاری در محلول آنتی بیوتیک قرار داده نشود ممکن است عفونت رخ بدهد و پزشک مجبور به خارج کردن پروتز شود.

ممکن است ترزیق ژل آبسه هایی از پوست خارج شود و روی پوست باقی بماند .

پروتز عاملی خارجی است و از جنس بدن نیست درنتیجه واکنش بدن را به همراه دارد و باعث می شود عفونت ایجاد شود. در این صورت فرد مجبور به استفاده از آنتی بیوتیک است.

• عمل جراحی اتوپلاستی (Otoplasty) :

گوش‌ها بخش‌هایی از بدن هستند که افراد نمی‌توانند مانع از دیده شدن آن‌ها توسط دیگران شوند. گاهی اوقات می‌توان آن‌ها را با موهای بلند پوشاند، اما این راه‌حل هم موقتی است. گوش‌ها آن‌قدر توی چشم هستند که معمولاً افراد آن‌ها را با جواهرات تزیین می‌کنند؛ بر همین اساس، گاهی اوقات ناراحتی برخی افراد از شکل گوش‌هایشان تا حد غیرقابل‌تحملی باعث خجالت آن‌ها می‌شود.

به همین دلیل است که بسیار از مردم به انجام اتوپلاستی، یا جراحی زیبایی گوش، تمایل دارند. کودکانی که به خاطر گوش‌هایشان مدام توسط همکلاسی‌هایشان مورد اذیت قرار می‌گیرند، بزرگسالانی که از کاهش اعتمادبه‌نفس ناشی از بدشکلی گوش‌هایشان خسته شده‌اند، یا کسانی که گوش‌هایشان براثر حادثه‌ای آسیب‌دیده است، تنها چند نمونه از افرادی هستند که می‌توانند برای رفع مشکلشان از اتوپلاستی کمک بگیرند. 

همچنین، برخی کودکان با بدشکلی‌های شدید گوش به دنیا می‌آیند که آن‌ها نیز کاندیدهای کاملاً مناسبی برای جراحی ترمیمی اتوپلاستی هستند. اگر مایلید بدانید که شما یا فرزندتان نیز جزء کاندیداهای اتوپلاستی هستید یا خیر، اطلاعات زیر در این زمینه به شما کمک خواهند .

انواع اختلالات گوش :

گوش کاگوت: شخص لاله گوش ندارد.

گوش گربه‌ای: لبه گوش‌ها، مثل گوش‌های گربه، به جلو خم شده است.

گوش آویخته: گوش، مثل یک فنجان، به شدت به جلو خم شده است.

گوش پیچکی: گوش‌ها مثل پیچک به سمت جلو لوله شده‌اند.

گوش ویلدرموت: قوس بالایی گوش برعکس بوده و به سمت جمجمه خم شده است.

گوش استال: تا خوردگی غیرعادی گوش، که باعث نوک تیز شدن لبه گوش می‌شود.

شکاف لاله گوش: یک فرورفتگی در لبه لاله گوش وجود دارد.

گوش علامت سؤالی یا گوش کوسمان: گوش شبیه علامت سؤال بوده و قوس بیرونی و لاله گوش از هم جدا هستند.

میکروشی: گوش‌ها به شدت کوچک بوده و رشد نکرده‌اند.

ماکروشی: گوش‌ها به طور غیرطبیعی بزرگ هستند.

گوش جمع شده: نبود قسمتی از پوست و غضروف پشت گوش.

گوش مخفی: لبه بالایی گوش زیر چینی از پوست جمجمه قرار دارد.

 

• عمل جراحی جنیوپلاستی  : (Genioplasty)

جنیوپلاستی (genioplasty) یا منتوپلاستی (mentoplasty) به جراحی های اصلاحی چانه گفته می شود. چانه یک عضو مهم در زیبایی صورت محسوب می شود و در تناسب صورت نقش مهمی دارد. گاهی چانه دارای فرم و موقعیت نامناسبی است که در چنین مواردی جراحی جنیوپلاستی (جراحی زیبایی چانه) می تواند حل کننده مشکل باشد.

اینکه آیا چانه ای واقعا دچار مشکل می باشد یا خیر توسط آنالیزهای نیمرخ و تمام رخ صورت انجام می گیرد. ناهنجاری های چانه می تواند به صورت عقب رفتگی، جلو بودن بیش از حد، ارتفاع زیاد، ناقرینگی و کج بود به یک سمت، تیز بودن یا کوچک بودن و … باشد که در ادامه به آن می پردازم .

میتواند در نمای نیم رخ به صورت عقب رفتگی باشد که به آن دفی شنسی چانه گفته می شود.

یا می تواند به صورت جلو بودن بیش از حد باشد. باید دقت کرد که چانه عضوی از فک پایین است و خیلی از مواقع کل فک پایین عقب یا جلو می باشد. در این موارد باید جراحی فک انجام داد که موقعیت هم چانه و هم فک به صورت همزمان اصلاح شود.

در نمای تمام رخ ممکن است چانه ارتفاع بیش از حد داشته باشد که با جراحی می تواند آن را اصلاح کرد.

گاهی اوقات در نمای تمام رخ چانه دارای ناقرینگی می باشد که در این موارد نیز با جراحی اصلاحی می تواند موقعیت آن را تصحیح کرد. مجددا تاکید میکنم گاهی کل فک پایین نا قرینه است و چون چانه در خط وسط صورت می باشد بیشتر به چشم می آید در این موارد نیز باید کل فک پایین را اصلاح کرد که چانه نیز به طور خودکار اصلاح می شود .

 

 

۱۰ جراحی پروتوز سینه :

 

 

عمل جراحی پروتز سینه به روند همراه با جراحی اطلاق می‌شود که با هدف افزایش حجم سینه و یا ایجاد تغییر در شکل، اندازه و یا بافت سینه انجام می‌شود. در حین این جراحی، جراح سیلیکون، سلاین و یا دیگر ایمپلنت‌های ممکن را در زیر عضلات سینه و یا بافت سینه قرار می‌دهد. گفتنیست این ایمپلنت‌ها بسته به جنس و کیفیت به طور میانگین از ۷ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند.

اهداف انجام عمل جراحی پروتوز سینه

با انجام عمل پروتز سینه، می‌توان به این نتایج دست پیدا کرد:

• بزرگ کردن حجم سینه‌هایی که به صورت طبیعی کوچک است .

• بازیافتن تقارن سینه زمانی که بر اثر گذشت زمان یا یک اتفاق سینه شکل متقارن خود را از دست می‌دهد.

• بازیابی شکل اولیه سینه پس از جراحی

 

توجه داشته باشید که به طور کلی عمل‌های جراحی پلاستیک به دو دسته‌ی کلی عمل‌های بازیابی و عمل‌های زیبایی تقسیم می‌شود. جراحی بازیابی و بازسازی سینه که عموما پس از سرطان سینه انجام می‌شود در دسته‌ی اول قرار می‌گیرد، اما جراحی افزایش حجم سینه جزء جراحی‌های پلاستیک با هدف زیبایی قرار می‌گیرد. جالب است بدانید بر اساس تحقیقاتی که دانشگاه فلوریدا پیرامون عمل پروتز سینه انجام داد و در مجله پلاستیک سرجری نرسینگ چاپ شد، این عمل نقش بسزایی در بالا بردن اعتماد به نفس افراد داشته است و همچنین احساس آن‌ها را نسبت به جاذبه‌ی زنانه شان بهبود بخشیده است.

پروتز های سیمه از چه موادی ساخته شده اند ؟

همان گونه که قبل‌تر اشاره شد، ایمپلنت سینه نوعی پروتز پزشکی است که با هدف افزایش حجم و یا بازیابی شکل درون بافت سینه قرار می‌گیرد. این پروتز به طور معمول از ۳ جنس کلی تشکیل شده است:

۱ ایمپلنت سلاین یا نمکی

این ایمپلنت با محلول آب مقطر و نمک پر شده است و محلول آب نمک درون پوششی سیلیکونی نگه داری می‌شود. قابل توجه است که این نوع ایمپلنت قابلیت پر شدن با حجم‌های متفاوتی از محلول را داراست که سفتی و شکل سینه را تغییر می‌دهد. توجه داشته باشید که در صورت نشت محلول از داخل پوشش سیلیکونی، جای نگرانی نیست و محلول توسط بدن جذب و دفع می‌شود.

مزایا : برش کوچک تر ، نیاز به بررسی ومانیتورینگ کمتر ، هزینه کمتر

معایب : افزایش ریسک چین خوردگی و قابل لمس شدن ، غیر طبیعی بودن در هنگام لمس ، تاثیر بیشتر روی بافت سینه ، احتمال ترکیدگی و نشت محلول

۲ ایمپلنت سیلیکونی پرشده با ژل

پوششی سیلیکونی که با نوعی ژل سیلیکونی پر شده است. در این نوع خاص از ایمپلنت در صورت پارگی پوشش هم این شانس وجود دارد که ژل درون پوشش باقی بماند. قابل توجه است که بیمارانی که برای عمل پروتز سینه از این نوع ایمپلنت استفاده می‌کنند نیاز به بررسی بعد از عمل بیشتری دارند. نیاز است وضعیت این نوع ایمپلنت پس از کارگذاشته شدن توسط ام آر آی و اولترا ساند چک شود .

مزایا : احتمال چین خوردگی و لمس شدن کمتر ، خطر خالی شدن خود به خود وجود ندارد ، در هنگام لمس همانند سینه‌ی طبیعی می‌باشد .

معایب : نیاز به مانیتورینگ و بررسی ، پارگی بدون علامت ، هزینه بیشتر ، برش بزرگتر نسبت به ایمپلنت سلاین

۳ ایمپلنت کامپوزیتی  جایگزین :

توجه داشته باشید که ابتدا ایمپلنت انتخاب شده درون یک پاکت مخصوص قرار داده می‌شود. این پاکت حتی در صورت نشت محلول هم جلوی وارد شدن به بدن را می‌گیرد. در مرحله‌ی بعدی و وارد کردن پاکت حاوی ایمپلنت به داخل بدن دو شیوه‌ی کلی و رایج وجود دارد :

جایگذاری زیرماهیچه ای: در این روش ایمپلنت زیر ماهیچه‌ی سینه یا پکتورال قرار می‌گیرد. از خصوصیات این روش می‌توان به دوران ریکاوری و بهبودی طولانی‌تر و درد بیشتر در حین جراحی اشاره کرد .

جایگذاری زیر پستان یا زیر غدد لنفاوی: در این روش ایمپلنت زیر بافت سینه و بالای ماهیچه‌ی پکتورال یا همان ماهیچه‌ی سینه قرار می‌گیرد.

 

تمام روند‌های درمانی همراه با جراحی خطر‌ها و ریسک‌هایی دارد. جراحی پروتز سینه هم از این قاعده مستثنی نیست. بر اساس آمار از بین کسانی که به این جراحی اقدام کرده اند، ۴۶ درصد از بیمارانی که از ایمپلنت با ژل سیلیکونی و ۲۱ درصد از بیمارانی که از ایمپلنت نمکی استفاده کرده اند در طول ۳ سال پس از جراحی نیاز به یک جراحی دیگر داشته اند. همچنین ۲۵ درصد بیماران با ایمپلنت ژل سیلیکونی و ۸ درصد بیماران با ایمپلنت نمکی مجبور به خارج کردن پروتز سینه شان شده اند .

در یک آمار کلی در حدود نیمی از کسانی که اقدام به جراحی پروتز سینه با هدف بزرگ کردن حجم سینه کرده اند، به نوعی ناراضی بوده اند. این نارضایتی ممکن است به دلیل عفونت، درد، تغییر شکل و یا نیاز به جراحی‌های اضافه باشد .

خطرهای احتمالی جراحی پروتز سینه :

تمام روند‌های درمانی همراه با جراحی خطر‌ها و ریسک‌هایی دارد. جراحی پروتز سینه هم از این قاعده مستثنی نیست. بر اساس آمار از بین کسانی که به این جراحی اقدام کرده اند، ۴۶ درصد از بیمارانی که از ایمپلنت با ژل سیلیکونی و ۲۱ درصد از بیمارانی که از ایمپلنت نمکی استفاده کرده اند در طول ۳ سال پس از جراحی نیاز به یک جراحی دیگر داشته اند. همچنین ۲۵ درصد بیماران با ایمپلنت ژل سیلیکونی و ۸ درصد بیماران با ایمپلنت نمکی مجبور به خارج کردن پروتز سینه شان شده اند .

در یک آمار کلی در حدود نیمی از کسانی که اقدام به جراحی پروتز سینه با هدف بزرگ کردن حجم سینه کرده اند، به نوعی ناراضی بوده اند. این نارضایتی ممکن است به دلیل عفونت، درد، تغییر شکل و یا نیاز به جراحی‌های اضافه باشد .

 

شرایط شیر دادن پس از جراحی :

همواره بحث‌هایی وجود داشته که عمل جراحی پروتز سینه با هدف بزرگ کردن سینه ممکن است تاثیراتی بر روند شیردهی به نوزاد داشته باشد. بر اساس گزارش انستیتوی دارو (IOM) مادرانی که دست به عمل جراحی پروتز سینه زده اند ۳ برابر بیشتر از سایر مادران احتمال دارد دچار کمبود شیر برای فرزند خود شوند. هرچند که در ادامه تحقیقات این مرکز با پیام ناکافی بودن مدارک ادعای خود را پس گرفت. در جمع بندی می‌توان گفت: با وجود نگرانی‌ها و شایعات پیرامون ضرر داشتن این جراحی برای نوزاد، تاکنون تحقیقات معتبری این نظرات را ثابت نکرده است.

« بر طبق مطالعات انجام شده میزان رضایت بیماران بعد از انجام این عمل بسیار بالا می باشد و انجام جراحی پروتز علاوه بر افزایش اعتماد به نفس فرد، باعث بهبود روابط زناشویی وی نیز شده است.»