آنژیو گرافی :

قلب عضو ماهیچه ای کوچکی به وزن تقریباً ۳۱۰ گرم است که وظیفه پمپاژ خون به داخل سیاهرگها و سرخرگهای بدن را برعهده دارد.
قلب در هر دورۀ انقباض خود حجم مشخصی از خون را به داخل اعضا می فرستد تا اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز سلولها به آنها برسد. همچنین خون فاقد اکسیژن را به داخل ریه ها پمپ می کند تا در ریه ها عمل تبادل اکسیژن و گاز دی اکسید کربن صورت گیرد. قلب در زمان استراحت خونگیری خود را انجام میدهد. این عمل حساس باید بطور کامل و براساس نیاز قلب صورت گیرد تا عملکرد حیاتی قلب دچار اختلال نشود. هرگونه اختلال در سرخرگهای قلب موسوم به عروق کرونری، می تواند پیامد ناگواری تحت عنوان سکته قلبی حاد به دنبال داشته باشد. مهمترین نوع این اختلال، انسداد عروق کرونر است. در صورت بروز علایم قلبی، شامل درد قفسه سینه و تعریق در هنگام فعالیت های روزمره نظیر بالارفتن از پله یا ورزش، پزشک ممکن است دستور انجام آنژیوگرافی را صادر کند.
در این تست تشخیصی، متخصص قلب به کمک اشعه X و ضمن تزریق ماده حاجب ، عروق کرونر قلب را از نظر آناتومیک بررسی می کند، به این ترتیب که متخصص قلب از طریق شریان اینگوینال از ناحیه کشاله ران و یا دست و به کمک یک کاتتر خاص وارد عروق کرونر قلب می شود. ماده حاجب در این زمان تزریق می شود و دستگاه آنژیوگرافی به کمک اشعه ایکس، تعدادی عکس از این عروق می گیرد.
پزشک با مشاهده عکسها می تواند ناحیۀ دچار مشکل، وسعت و میزان انسداد را تشخیص دهد. درصورت نیاز پزشک می تواند نسبت به بازگشایی رگ یا رگهای دچار انسداد ، اقدام لازم را انجام دهد.
آنژیوگرافی می تواند به صورت اورژانسی یا انتخابی صورت گیرد. در زمانی که فرد به علت درد قفسه سینه به بیمارستان انتقال یافته و درد قویاً با منشا قلبی در نظر گرفته میشود، فرد به سرعت برای آنژیوگرافی آماده می شود. در سایر موارد فرد فرصت دارد تا توسط پرستاران و پرسنل بخش قلب برای این کار آماده شود. بهتر است فرد از نیمه شب قبل از روزی که قرار است تحت آنژیوگرافی قرارگیرد ناشتا باشد.داروهای بیمار باید براساس نظر پزشک متخصص مصرف شود. بعضی از داروها هم باید قطع شوند. درمورد تزریق انسولین و سایر داروهای مربوط به دیابت هم باید با پزشک معالج مشورت شود.
بهتر است هنگام انجام آنژیوگرافی هیچ شی فلزی به همراه نداشته باشید، عینک خود را بردارید و لنزهای تماسی چشم را هم خارج کنید.

آنژیو پلاستی :

رسیدن مقدار کافی اکسیژن به بافت عضلانی قلب برای کار بدون وقفه و بدون اختلال قلب، حیاتی و ضروری است. هنگامی که عروق کرونر یعنی عروق تغدیه کنندۀ قلب دچار انسداد شوند. انفارکتوس یا سکته قلبی رخ میدهد.متخصصین قلب که دارای تخصص مربوط به آنژیوپلاستی یعنی بازگشایی عروق کرونر قلب باشند می توانند این سرخرگ مسدود را باز و حیات را مجدداً به بافت در معرض خطر قلب بازگردانند.

برای انجام این کار، ابتدای داروهای خواب آور به بیمار داده می شود. پس از آن لولۀ پلاستیکی کوچکی به نام شیت از ناحیۀ دست یا اینگوینال ( کشاله ران) وارد سرخرگ می شود. پس از آن یک لوله توخالی به نام کاتتر از راه این شیت به سمت قلب هدایت می شود. در همین زمان مقادیری ماده حاجب به درون سرخرگ تزریق می شود و دستگاه آنژیوگرافی شروع به عکسبرداری می کند. به این ترتیب کاتتر متخصص قلب به ناحیه انسداد می رسد. دراین زمان یکی از مداخلات زیر می تواند برای بیمار انجام شود:
۱-متخصص قلب می تواند یک بالون کوچک را به ناحیه مسدود بفرستد. در محل انسداد بالون باد می شود. و جریان خون برقرار می شود. سپس پزشک یک لولۀ کوچک به نام استنت را در محل قرار می دهد. استنت در محل انسداد باز می شود و سرخرگ گرفته را باز نگه می دارد. بالون خالی می شود و از طریق کاتتر خارج می شود. بعد از چند هفته شریان گرفته ، در محل استنت بهبود می یابد.استنت انواع مختلف دارد اماّ نوع و سرم آن برای استفاده، آغشته به دارویی است که به آهستگی وارد جریان خون می شود و مانع بسته شدن مجدد شریان می شود.

۲-متخصص قلب از طریق کاتتر، وسیـلۀ مته مانندی را در نقطه انسداد به کار میگیرد.سر این وسیله از الماس ساخته شده است و با سرعت بالا پلاک موجود در شریان را سوراخ می کند. معمولاً متخصصین قلب روش اول را ترجیح میدهند.
۳-آرترکتومی: در این روش متخصص قلب می کوشد تا به کمک نوع خاصی از کاتتر ، پلاک را بتراشد و از داخل رگ به بیرون هدایت کند.این روش هم زیاد استفاده نمی شود.
۴-متخصص قلب می تواند به کمک یک بالون تیغ دار، پلاک را برش بزند و از محل خود خارج نماید.

آنژیوپلاستی بر اساس علایم بیمار و وجود درد قفسه سینه، تعریق، نشانه های موجود در نوار قلب و امثال آن انجام می شود.
لذا اخذ شرح حال کامل، نوار قلب و آزمایشهای روتین پیش از انجام آنژیوپلاستی در بیمارستان انجام می شود. بهتر است از نیمه شب قبل از انجام آنژیوپلاستی از خوردن و آشامیدن پرهیزکنید.اگر از سمعک یا عینک استفاده می کنید به تیم درمانی اطلاع دهید. بهتر است این وسایل را در بیمارستان همراه داشته باشید تا در ایجاد ارتباط موثر با پرسنل بخش، دچار مشکل نشوید .
در مورد مصرف انسولین، مدر و وارفارین حتماً پزشک معالج خود را مطلع نمایید. در صورتی که به ید، ماده حاجب ، پنی سیلین، صدف خوراکی و نظایر آن حساسیت دارید حتماً پزشک معالج خود را در جریان قرار دهید. شیت داخل شریان اینگوینال معمولاً داخل بخش، از شریان خارج می شود. پس از آن لازم است به صورت بی حرکت تا ۶ ساعت دراز بکشید. یک کیسه شن روی محل برش قرار خواهد گرفت تا از خونریزی پیشگیری شود .
تا زمان برداشتن شیت نباید غذا میل کنید. تا این زمان می توانید از رژیم غذایی مایعات استفاده کنید. در صورتی که آنژیوپلاستی از دست انجام شود، در محل بانداژ خاصی صورت می گیرد که تا یکی دوساعت در محل باقی خواهد ماند. در صورت بروز تورم در محل، پرستار خود را مطلع نمایید. به خاطر داشته باشید که تغییر سبک زندگی در پیشگیری از عوارض بعدی بسیار مهم و اساسی است.